loading...
به سوی نور
masoomeh بازدید : 405 سه شنبه 12 شهریور 1392 نظرات (8)
عطارد
روز و شب در عطارد

عطارد نزدیک ترین سیاره به خورشید است و شباهت زیادی به کره ماه دارد . این سیاره خاکستری صخره ای مانند پوشیده از گودال های به شکل دهانه آتش فشان است . دمای عطارد تا 430درجه سانتی گراد بالا می رود ؛ یعنی دمایی که در آن فلز سرب ذوب می شود . در طول شب دمای عطارد تا 183-درجه سانتی گراد پائین می آید.

زهره
زهره ، سیاره بسیار داغ

زهره همیشه پوشیده از ابر های انبوه و مترا کم است . به همین علت سطح صخره این سیاره را نمی توان دید . در سال 1991 میلادی ، فضاپیمای (ماژلان )با استفاده از رادار ، نقشه ای از سطح زهره تهیه کردند . امواج رادار پس از عبور از میان ابر ها و جو متراکم زهره ،‌با سطح آن برخورد کردند و دوباره منعکس شدند. ‍ فضاپیمای ماژلان بارها به دور زهره چرخید و در هر گردش مقداری از نقشه ی سطح این سیاره را کامل کرد . هیچ موجود زنده ای در سطح زهره نمی تواند زندگی کند ، چون دمای آن 457درجه سانتی گراد است.
زمین
زمین، سیاره آبی رنگ

جو زمین گازهایی دارد که در برابر تشعشعات مضر خورشید از موجودات زنده محافظت می کند . در عین حال ، جو زمین به نور و حرارت خورشید اجازه عبور می دهد . گیاهان با استفاده از نور خورشید غذا می سازند و رشد می کنند. به دور اکثر سیارات منظومه شمسی ، کره هایی پوشیده شده از صخره ، یخ و گاز در حال گردشند. به این کره ها قمر می گویند که قمر زمین ، ماه نام دارد .بین سیاره منظومه شمسی فقط دو سیاره زهره و عطارد ، قمر ندارند.

مشتری
اطلاعاتی مربوط به مشتری

تعداد قمر ها :63

حلقه:3

فاصله از خورشید: 020/412/788کیلومتر

دور تا دور سیاره مشتری را نوار هایی از ابر های صورتی ،زرد، قرمز، قهوه ای روشن و سفید فرا گرفته است .بادهای قوی و چرخش سیاره، سبب کشیده شدن این ابر ها و ایجاد نوار های رنگی می شود

لکه قرمز بزرگ، در حقیقت طوفانی است که بیش از 300 سال است می وزد.

حقیقتی در مورد مشتری :

این سیاره به حدی بزرگ است که اگر تو خالی بود ،تمام سیارات منظومه شمسی درون آن جای می گرفتند .

زحل
اطلاعات مربوط به زحل

تعداد قمر ها:46

حلقه:7

فاصله از خورشید:400/725/426/1کیلومتر

سیاره زحل رنگ لیمویی جذابی دارد . بسیار زیبا و دیدنی است ، اما نباید به آن خیلی نزدیک شد .بادهای جو بالای آن پنج برابر سریع تر از قوی ترین تند باد های زمین هستند . حلقه های زحل از میلیون ها تکه یخ ، سنگ و ذرات غبار تشکیل شده اند.برخی از این تکه ها کوچکتر از یک دانه ریز شن و برخی بزرگ تر از یک خانه است.

حقیقتی در مورد زحل:

بزرگترین قمر زحل (تایتان )نام دارد و از سیاره تیر (عطارد )بزرگ تر است.

اورانوس
اطلاعات مربوط به اورانوس

تعداد قمر ها:27

حلقه:11

فاصله از خورشید:200/972/870/2کیلومتر

گازهای شناور در اتمسفر اورانوس رنگ آبی-سبز زیبایی به این سیاره داده اند . اورانوس متمایل به پهلوی خود است .ستاره شناسان گمان می کنند که احتمالا یک شی بزرگ به شدت به این سیاره برخورد کرده و سبب تمایل بیشتر آن به یک سمت شده است .

حقیقتی در مورد اورانوس

نام های بیشتر قمر های اورانوس ، از روی نام های شخصیت های داستان های ویلیام شکسپیر ، نویسنده مشهور انگلیسی گرفته شده اند . نام های چون : میراندا ، ژولیت وپوک

نپتون
اطلاعات مربوط به نپتون

تعداد قمر ها:13

حلقه:4

فاصله از خورشید:900/252/498/4کیلومتر

سیاره نپتون ممکن است هم چون اقیانوسی گرم و مرطوب (استواییی)، بزرگ و آبی رنگ به نظر بیاید . اما این سیاره گرم نیست ، بلکه مثل تمام سیارات گاز دار دیگر ، بسیار سرد است. باد های شدید و چرخش های سریع سیاره نپتون سبب شده اند که این سیاره یکی از طوفانی ترین سیارات باشد.

حقیقتی در مورد نپتون :

مدار سیاره نپتون آن قدر طولانی است که از زمان کشف آن ، یعنی بیش از150سال پیش تا به حال،یک گردش کامل به دور خود نکرده است.

پلوتو
اطلاعات سیاره پلوتو

بنا به آخرین اخبار سیاره پلوتو از منظومه شمسی جدا شد و دیگر سیاره به حساب نمی آید، اطلاعات زیر مربوط به زمان سیاره بودن آن است.

تعداد قمرها:1

فاصله از خورشید:000/380/906/5کیلومتر

پلوتو کوچکترین و سرد ترین سیاره است . سطح آن سنگ پوشیده از یخ و برفک است؛درست مثل یک گوی یخی بزرگ در آسمان.پلوتو آن قدر از خورشید دور است که اگر روی آن بایستی ،خورشید مثل یک ستاره کوچک و درخشان به نظر خواهد آمد .

راه شیری
نوار کم رنگ مه مانندی که آسمان را دربرگرفته است ، ‹‹ راه شیری ›› نام دارد . تا سال 1609 میلادی که نخستین تلسکوپ ساخته شد، کسی نم دانست که راه شیری چیست . سپس کشف شد که راه شیری ، مجموعه ای ازمیلیاردها ستاره ی کم نور است . در حدود سال 1800 ، ستاره شناسان دریافتند ، ستارگان راه شیری درمجموعه ی بزرگی به شکل یک کلوچه گرد آمده اند .این مجموعه ستارگان ، کهکشان نامیده می شود.

اختر شناسان ابتدا تصور می کردند که خورشید در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری قرار گرفته است . بعدها دریافتند ، مرکز کهکشان ما 24 هزار سال نوری در راستای صورت فلکی قوس (کمان) با زمین فاصله دارد. در ضمن ، یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می کند و تقریباً شش تریلیون کیلومتر است . با این سرعت ، نور خورشید تقریباً هشت دقیقه طول می کشد تا به زمین برسد .

اگر شما بتوانید با سرعت نور حرکت کنید ، طی یک ثانیه می توانید هفت و نیم بار زمین را دور بزنید .

این سوی کهکشان تا سوی دیگر آن 100 هزار سال نوری فاصله دارد . کهکشان از یک گوی مرکزی متشکل از ستارگان پیر قرمز رنگ و یک صفحه ی خارجی مسطح حاوی گاز و غبار و ستارگان آبی جوان تشکلیل شده است. بخش مرکزی راه شیری باید بسیار درخشان تر به نظر برسد ، ولی ابرهای غباری شکل ، آن را از دید ما پنهان می کنند . خورشید ما رد صفحه ی خارجی ، در بازوی جبار (شکارچی) کهکشان قرار گرفته است . جبار ، قنطوس ، قوس و بر ساووش (برساووس) چهار بازوی مارپیچی کهکشان ما هستند.

تعداد ستارگانی که کهکشان ما را تشکیل می دهند ، دست کم به دویست میلیارد می رسد . ستارگان از ابرهای پهناور غبار و گاز پدید می آیند با توجه به این که کهکشان ما ستارگان بسیار زیادی دارد ، ستارگان فراوانی در مراحل سنی متفاوت ، در آن یافت می شود. خورشید ما حدود پنج میلیارد سال پیش پدید آمد . ستارگان دیگری هم وجود دارند که هم اکنون در حال پدید آمدن هستند . ستارگان عمر جاودانی ندارند و ممکن است بسیاری از آن ها در همین لحظه درحال مرگ باشند . بزرگ ترین ستارگان سرانجام منفجر می شوند و مواد بیشتری را به ابرهای غباری شکل که ستارگان جدید از آن ها زاده می شوند ، می افزایند . در واقع ستارگان پر جرم فقط چند میلیون سال زندگی می کنند و سپس منفجر می شوند و به صورت غولی قرمز در می آید . خورشید ما میلیاردها سال دیگر عمر می کند و سپس منفجر می شود. داستان زندگی خورشید به شکل آرامی پایان خواهد یافت ؛ بدین صورت که جمع و کوچک می شود و به شکل ستاره ی کوتوله ی سفیدی در می آید !
منبع : mihan blog.co
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
این نظر توسط behnam در تاریخ 1392/06/15 و 14:59 دقیقه ارسال شده است

با تشکر از کاربر محترم ashena و مدیریت سایت.
که یکی از اشتباه های من را درمورد علوم فضایی تصحیح کردند..

این نظر توسط Boss در تاریخ 1392/06/13 و 20:39 دقیقه ارسال شده است

با سلام خدمت همه...
با احترام به نظر کاربر hawking، باید عرض کنم که نظر کاربر ashena کاملا درست است و 99/86 درصد جرم منظومه ی شمسی را خورشید تشکیل داده است.

این نظر توسط آشنا در تاریخ 1392/06/13 و 15:25 دقیقه ارسال شده است

اصلاحیه متن قبلی ( یخشی از جمله اول بند دوم از قلم افتاده بود ) :
با سلام و تشکر از کاربر HAWKING دو نکته را عرض می کنم :
1 - جرم خورشید دقیقاً 99 ممیز 86 درصد جرم منظومه شمسی را تشکیل می دهد به طوری که جرم خورشید ( که واحد استاندارد اجرام کیهانی است ) برابر با عدد یک با سی صفر جلوی آن ( یعنی یکهزار میلیارد میلیارد میلیارد ) کیلوگرم است که به عنوان مثال در مقایسه با جرم زمین ، معادل 332946 برابر است .
2 - ماده تاریک موضوعی مربوط به کهکشانهاست و نه منظومه های ستاره ای یعنی به شرط اثبات وجود ماده تاریک ( که هنوز بحثهای زیادی پیرامون وجود یا عدم وجود آن صورت می گیرد ولی مشاهدات انجام گرفته با پرتوهای گاما ، بیشتر بر وجود آنها تمرکز و تاکید دارند ) وجود آن صرفاً در تحلیل جرم کهکشانها موثر است و نه منظومه های ستاره ای ( مانند منظومه شمسی ) چرا که اصولاً مکان استقرار ماده تاریک ، هاله کهکشانهاست که عمدتاً از حوزه منظومه های ستاره ای ( مانند منظومه خورشیدی خودمان ) خارج است . همچنین روی میزان آن و سهم آن از جرم کل جهان تفاوتهای عمده ای ( با توجه به چالشهای پیش گفته برای وجود یا عدم وجود آن ) وجود دارد به طوری که از یک چهارم ( 25 درصد جرم کل عالم ) تا سی درصد و 90 درصد نیز اعدادی ذکر شده است . در نتیجه حتی به فرض پذیرش سهم 90 درصدی ماده تاریک از جرم کل جهان ، این نسبت قابل تسری به منظومه شمسی نیست و عدد 99 ممیز 86 درصدی سهم خورشید از جرم منظومه شمسی صحیحتر است .
با تشکر مجدد از دقت نظرتان

این نظر توسط آشنا در تاریخ 1392/06/13 و 15:08 دقیقه ارسال شده است

با سلام و تشکر از کاربر HAWKING دو نکته را عرض می کنم :
1 - جرم خورشید دقیقاً 99 ممیز 86 درصد جرم منظومه شمسی را تشکیل می دهد به طوری که جرم خورشید ( که واحد استاندارد اجرام کیهانی است ) برابر با عدد یک با سی صفر جلوی آن ( یعنی یکهزار میلیارد میلیارد میلیارد ) کیلوگرم است که به عنوان مثال در مقایسه با جرم زمین ، معادل 332946 برابر است .
2 - ماده تاریک موضوعی مربوط به کهکشانهاست و نه منظومه های ستاره ای یعنی به شرط اثبات وجود ماده تاریک ( که هنوز بحثهای زیادی پیرامون وجود یا عدم وجود آن صورت می گیرد ولی مشاهدات انجام گرفته با پرتوهای گاما ، بیشتر بر وجود آنها تمرکز و تاکید دارند ) چرا که اصولاً مکان استقرار ماده تاریک ، هاله کهکشانهاست که عمدتاً از حوزه منظومه های ستاره ای ( مانند منظومه خورشیدی خودمان ) خارج است . همچنین روی میزان آن و سهم آن از جرم کل جهان تفاوتهای عمده ای ( با توجه به چالشهای پیش گفته برای وجود یا عدم وجود آن ) وجود دارد به طوری که از یک چهارم ( 25 درصد جرم کل عالم ) تا سی درصد و 90 درصد نیز اعدادی ذکر شده است . در نتیجه حتی به فرض پذیرش سهم 90 درصدی ماده تاریک از جرم کل جهان ، این نسبت قابل تسری به منظومه شمسی نیست و عدد 99 ممیز 86 درصدی سهم خورشید از جرم منظومه شمسی صحیحتر است .
با تشکر مجدد از دقت نظرتان

این نظر توسط behnam در تاریخ 1392/06/13 و 11:44 دقیقه ارسال شده است

مطلب فوق العاده ای بود. بسیار استفاده کردم. البته من در بیشتر کتاب ها بیشتر جرم منظومه شمسی رو تشکیل شده از ماده تاریک دیده ام. چون حدود 90 درصد فضا را ماده تاریک تشکیل داده است.

این نظر توسط mozhgan در تاریخ 1392/06/13 و 1:33 دقیقه ارسال شده است

خیلی خوب بود سپاس فراوان....

این نظر توسط behrooz در تاریخ 1392/06/13 و 0:29 دقیقه ارسال شده است

باسلام به شما:
جنس اطلاعات مطلب بسیارعالی بود.
همه چیزخوب ودرخورتوجه بود
ممنون ازارائه مطلبی چنین زیباو مفید

این نظر توسط آشنا در تاریخ 1392/06/12 و 19:17 دقیقه ارسال شده است

با سلام
اطلاعات خوبی را انتخاب و ارائه کردید اما جالب است بدانیم که همه این اجرام آسمانی ( سیارات ) که در منظومه شمسی ذکر کردید ، کمتر از یک درصد جرم منظومه را دربر می گیرند و بیش از 99 درصد جرم آن مربوط به خورشید است . انشاالله مطلبی در مورد این 99 درصد ناقابل هم داشته باشیم
باز هم ممنون از انتخاب خوبتان


کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 363
  • کل نظرات : 1138
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 32
  • آی پی امروز : 97
  • آی پی دیروز : 79
  • بازدید امروز : 446
  • باردید دیروز : 259
  • گوگل امروز : 7
  • گوگل دیروز : 3
  • بازدید هفته : 1,610
  • بازدید ماه : 4,149
  • بازدید سال : 21,055
  • بازدید کلی : 453,816