به قلم دکتر حسین گل گلاب «استاد گیاه شناسی دانشکده پزشکی»

در سال ۱۲۶۶ هجری قمری میرزا تقی خان فراهانی (امیرکبیر) در گوشه‌ای از ارک شاهی بنای مدرسه‌ای را به سبک مدارس عالیه اروپا آغاز نمود و آن را دارالفنون نامید. ساختمان این مدرسه در سال ۱۲۶۷ به پایان رسید و در سال ۱۲۶۸ رسما افتتاح شد.

این مجسمه را فردی فرانسوی، با هزینه فرانسه و به‌‌‌خاطر همکاری‌‌‌های ملت فرانسه در جنگ استقلال آمریکا ساخت.در طول تاریخ، این مجسمه همواره سمبل ملت آمریکا محسوب می‌‌‌شد.

تخت جمشید ،مجموعه ای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال ب512 قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن 150 سال به طول انجامید.تخت جمشید در محوطة وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت و از طرف دیگر به مرودشت محدود است . این کاخهای عظیم سلطنتی در کنار شهرپارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خوانده اند ساخته شده است . 

• عامل مذهبی : عامل مذهبی از طریق اعتقاد به چند خدایی که در ایران وجود داشت باعث به وجود آمدن شهرهای مذهبی شد. یکی از کهن ترین شهرهایی که به احتمال زیاد، بیشتر جنبه مذهبی داشت، شهر "اونتاش هوبان" است(سلطان زاده ، 1365 :48 ). مثالی دیگر برای عامل مذهبی،  میتواند تخت جمشید باشد. از نظر پروفسور پوپ، این شهر، شهری مذهبی معرفی شده است. وی تاکید کرده است که تخت جمشید هیچگاه مرکز سیاسی شاهنشاهی نبوده است(همان :49 ).

این مطلب، در واقع یکی از مقاله های اینجانب میباشد که در دانشگاه ارائه شده است. البته از اولین مقاله های بنده است و در نتیجه طبیعتا اشتباهات نگارشی و مفهومی دارد اما در کل اطلاعات بسیار جالب و عجیبی در آن نهفته است. به دلیل طولانی بودن، مقاله را به دو مطلب جداگانه تقسیم کردم که این قسمت اول آن است.

 شهرنشینی در ایران قدمتی چند هزار ساله دارد. از ایام باستان، ایرانی ها دارای تشکیلات  حکومتی پیچیده و همچنین  تمدن و فرهنگی اصیل بوده اند. اگرچه شهر و شهرنشینی در آن زمان به معنای امروزی شان نبودند اما فرآیند جدایی از روستا و شکل کاملا سنتی زندگی روستایی، تحولی عظیم در تاریخ بشریت بوده است. در فرآیند شهری شدن، ایرانی ها یکی از مقدم ترین اقوام بوده اند. ارتباط ایرانی ها با اقوام و فرهنگ های دیگر که بیشتر بر اثر جنگ ها صورت می پذیرفت، باعث می شد تا مفاهیم شهر و شهرنشینی در ایرانی ها متنوع و غنی تر شوند.

بیشتر ماها آخر شب، زمانی که می‌خوابیم، این آرزوی واحد را داریم: کاش شبانه‌روز بیشتر از ۲۴ ساعت بود. اغلب ما، از کمبود وقت شاکی هستیم و در آخر شب، متوجه می‌شویم که کارهایی را انجام نداده‌ایم یا به صورت کامل به اتمامشان نرسانده‌ایم. مثلا ورزش نکرده‌ایم، کتابی را که دوست داشتیم بخوانیم، نخوانده‌ایم، وقتی برای دیدن فیلم یا سریال مورد علاقه خود نداشته‌ایم، زمانی برای گفتگو با اعضای خانواده برای ما باقی نمانده است و …

حالا تصور می‌کنید که نوابغ دنیا چطور وقت خود را تنظیم می‌کردند؟ آنها چگونه تعادلی بین کار حرفه‌ای و زمان استراحت خود برقرار می‌کردند یا احتمالا از چه کارهایی صرف‌نظر می‌کردند تا به کار اصلی خود برسند؟

اپنها سؤالاتی هستند که در این پست می‌خواهیم با تعدادی نمودار به آنها پاسخ بدهیم.

عبد صالح خدا « رجبعلی نكوگويان » مشهور به « جناب شيخ » و « شيخ رجبعلی خياط » در سال 1262 هجری شمسی، در شهر تهران ديده به جهان گشود. پدرش « مشهدی باقر » يك كارگر ساده بود. هنگامی كه رجبعلی دوازده ساله شد پدرش از دنيا رفت و رجبعلی را كه از خواهر و برادر تنی بی بهره بود، تنها گذاشت.

در آن زمان تقریبا تمام کارهای مربوط به عید نوروز، توسط اعضای خانواده انجام میشد که در بیشتر مواقع، همه در یک خانه زندگی میکردند و دست به دست هم داده به خیاطی و خانه تکانی، خرید و پخت و پز میپرداختند، باغچه را صفا داده و گلکاری میکردند و خلاصه با آغاز سال نو، همه با احساس رضایت از نتیجه کوششهای خود، پذیرای مهمانان شده و خود به دیدار فامیل میرفتند و روزهای خوشی را در کنار یکدیگر میگذراندند.

در مناطق مختلف دنیا، در برهه‌های مختلف تاریخ، انسان‌ها بارها برای جاودانه کردن اشخاص، رویدادها یا برای گذاشتن نشانی از خود تاریخ، به ساخت بناها و مجسمه‌های عظیم ساخته شده از سنگ روی آورده‌اند.

دانشمندان با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی چهره دختری که هزار و 800 سال پیش می زیسته را بازسازی کردند.