با توجه به این که " میزان تمایل " امری ذهنی است ، میزان تقاضا همواره برآورد می شود و نمی توان عدد قطعی به آن نسبت داد . دو رکن بازار یعنی عرضه و تقاضا بدین ترتیب معرفی می شوند و رکن سوم نیز که مجموعاً ارکان سه گانه بازار را تشکیل می دهند ، قیمت کالاست . قبل از ادامه بحث ، لازم به ذکر است که مفهوم کالا در اقتصاد ، هم به کالای فیزیکی و هم به خدمات اطلاق می شود و برای همین ، در اقتصاد به آن " کالای اقتصادی " ( متشکل از کالا و خدمات ) گفته می شود . به طور کلی بازارها در اقتصاد به صورت زیر تقسیم می شود :
1 – بازارهای طرف عرضه اقتصاد یعنی بازار آن گروه کالاها که برای تولید و عرضه مصداق دارند که خود به دو زیربخش قابل تقسیم است : " بازار محصول " و " بازار عوامل تولید " یعنی وقتی شما برای تولید کالایی خاص در کارخانه یا بنگاه خود بخواهید از نیروی کار ، سرمایه ، مواد اولیه و ... به عنوان عوامل تولید استفاده کنید ، باید به بازار خاص همان عامل تولید مراجعه نمایید ( برای مثال ، بازار نیروی کار که طبیعتاً خود به عنوان یک بازار خاص ، دارای عرضه ، تقاضا و قیمت است و این بازار می تواند از گروه کارگران فصلی کنار خیابانها تا بنگاههای کاریابی و خدمات بازار مجازی کار در فضای اینترنت را شامل شود ) . بازار محصول هم شامل عرضه ، تقاضا و قیمت برای محصول تولیدی می باشد ( که در بازارهای سنتی ایران ، این نوع از بازار متداول و مرسوم است ، یعنی خرید ، فروش و تعیین قیمت کالاها و خدمات مختلف تولیدی ) .
2 – بازارهای طرف تقاضا یعنی بازار برای آن دسته از کالاها که تشکیل دهنده یا منشا ایجاد تقاضا هستند که خود به دو گروه عمده شامل بازار پول و بازار سرمایه تقسیم می شود ( به مجموع بازارهای پول و سرمایه در بخش تقاضای اقتصاد ، بازار مالی نیز گفته می شود ) . بازار پول ، بازار تامین مالی کوتاه مدت ( عمدتاً تا سقف بازپرداخت یکساله ) برای نیازهای تولیدی و مصرفی است و بازار سرمایه ، تامین مالی بلندمدت را ایجاد می کند . از مهمترین عوامل بازار پول ، بانکها و موسسات مالی و اعتباری هستند که نقش تامین مالی کوتاه مدت را برعهده دارند ( البته این به معنای عدم ورود بانکها و موسسات مالی و اعتباری به تامین مالی بلندمدت نیست ولی عمده ترین کارکرد و قابلیتهای آنها ، در تامین مالی کوتاه مدت است ) . بازار سرمایه نقش تامین مالی بلندمدت ( بیش از یک سال ) را در اقتصاد برعهده دارد که مهمترین نوع آن ، بازار بورس و اوراق بهادار در هر کشور است . نهاد ناظر بر بازار پول ( برای ابلاغ دستورالعملها و نظارت بر عملکرد ) ، بانک مرکزی است و نهاد ناظر در بازار سرمایه ( با همان کارکردها ) سازمان بورس و اوراق بهادار است . پس شرکت یا کارخانه ای که برای فعالیتهای تولیدی یا خدماتی خود نیاز به استقراض پیدا می کند ، باید ببیند که اگر این نیاز به صورت کوتاه مدت است ، باید به سراغ بانکها و موسسات مالی و اعتباری رود و اگر نیازش بلندمدت است ، نسبت به تامین مالی نیازهای خود در بازار سرمایه ( بازار بورس ) اقدام نماید و به همین دلیل ، بازار " پول " ( به معنای تهیه پول در معنای نقدینگی کوتاه مدت آن ) و بازار " سرمایه " ( به دلیل نقش آن در تامین سرمایه با توجه به ماهیت بلندمدت مفهوم سرمایه ) نامهای برگزیده برای این مفاهیم هستند . به عنوان مثال ، بازار سرمایه یا بازار بورس نیویورک ( به عنوان بزرگترین بازار بورس دنیا ) با حجم معاملات معادل 17 هزار میلیارد دلار ( تقریباً معادل یک چهارم تولید کل کشورهای جهان ) ، دارای 90 میلیون سهامدار حقیقی و بیش از 13 هزار نهاد مالی اعم از صندوقها و شرکتها می باشد . بازار بورس لندن دومین بازار بورس دنیا دارای حجم معاملات معادل چهار هزار میلیارد دلار است و بازار بورس تهران دارای حجم معاملات حدودً یکصد میلیارد دلار است . در بازارهای مالی ( چه بازار پول و چه بازار سرمایه ) از دو طریق عمده می توان به دادوستد پول یا سرمایه پرداخت ( یعنی از دو طریق پول یا سرمایه از دست عرضه کنندگان به دست تقاضاکنندگان می رسد ) که شامل ابزارهای مالی و نهادهای مالی می شود . ابزارهای مالی شامل هر نوع ورقه تعهدآوری است که به موجب آن ، تقاضا کننده پول یا سرمایه موظف است اصل وجوه به همراه سهم عرضه کننده وجوه از سود حاصله را در سررسید معین بپردازد که نمونه های آن شامل اوراق مشارکت ، اوراق سهام و گواهی سپرده است . به عبارت دیگر ، برای تامین مالی از این طریق ، نیاز به " ایجاد " نهاد یا سازمان خاصی نیست و صرفاً با انتشار برگه های موضوعی خاص می توان به جمع آوری وجوه پرداخت . در مقابل ، نهادهای مالی شامل سازمانها و موسساتی هستند که برای تامین مالی پروژه یا موضوع خاصی تشکیل می شوند مانند صندوقهای سرمایه گذاری ، شرکتهای واسپاری ( لیزینگ ) ، شرکتهای تامین سرمایه و ... که به موجب آن ، یک " نهاد " رسمی ( اعم از شرکت ، موسسه ، صندوق یا هر شکل حقوقی دیگر ) برای تامین مالی تشکیل می شود . به عنوان مثال ، صندوق سرمایه گذاری برای جمع آوری وجوه با انتشار سهام صندوق تشکیل می شود تا پس از جمع آوری وجوه کوچک و بزرگ ، این وجوه را در اختیار تقاضاکنندگان وجوه ( تولیدکنندگان کالاها و ارائه کنندگان خدمات ) قرار دهد .
لازم به ذکر است که بازارها در اقتصاد با یکدیگر در ارتباط کامل بوده و هر کدام دارای تاثیر و تاثر در رابطه با سایر بازارها هستند که " نظریه بازارها " در اقتصاد به بیان خصوصیات هر بازار و نحوه ارتباط بازارها با یکدیگر می پردازد و در مقالی دیگر به این موضوع خواهیم پرداخت .
جایزه‌ی نوبل اقتصاد سال ۲۰۱۷ به ریچارد تالر استاد دانشگاه شیکاگو رسید 
در شرکتهای تکنولوژی زنان کمتر از مردان حقوق می گیرند 
نظام های اقتصادی 
اشتغال و بیکاری 
تورستین وبلن: نظارت فزاینده تجارت بر صنعت 
چرا گونه ما تنها عضو باقی مانده از خانواده انسان است؟
تغییر آب و هوا به نابودی نئاندرتالها کمک کرد
آیا پریدن در آسانسور در حال سقوط، جان شما را نجات میدهد؟
مشکل در سایت
موفقیت دانشمندان کاشت حافظه یک مغز در مغزی دیگر
سخنرانی در جمع و راهکارهایی برای غلبه بر ترس های آن
چه تعداد از سلولهای بدن شما، سلول انسانی نیستند؟
مکانهای مناسب برای زندگی در مریخ مشخص شد
توضیح چگونگی تولید طلا، سیاهچالهها و امواج گرانشی در آخرین مصاحبه استیون هاوکینگ
زبان قدرت؛ راهکاری برای پیشرفت زنان در کسب و کار
ساخت فوم قابل تزریق برای درمان پوکی استخوان
همه چیز درباره ی پنگوئن ها به صورت خلاصه
بزرگترین عدد در جهان
انواع مورچه ها+عکس
اطلاعاتی درباره ی یونان
تاریخچه شهرنشینی در ایران باستان(قسمت دوم)